Sportvasten dag 1:
Vandaag gestart met het sportvasten programma van Fittergy, waarbij binnen 10 dagen een metabole switch gemaakt wordt van koolhydraatverbranding naar vetverbranding. Voor het verbeteren van sportprestaties en het verliezen van wat gewicht (waardoor je ook betere sportprestaties bereikt) is sportvasten een geweldige methode. Het Fittergy sportvasten wordt naast recreatieve sporters, ook door vele topsporters regelmatig gevolgd.
Bij het sportvasten hoort een dagelijkse cardiotraining van 20 tot 30 minuten. Als liefhebber van krachttraining koos ik voor hardlopen, iets wat ik normaal gesproken maar 1 x per maand (!) doe, en dan slechts 5 km. Mijn astma (onder controle) maakt dat ik nooit helemaal lekker ontspannen loop; ik ben altijd in gevecht met mijn ademhaling. En dus schakelde ik Iris Hoetmer in, coach Mindful Running en Running Therapie in Amersfoort, Vathorst. Samen hebben we vandaag ruim een uur gelopen, waarbij zij heeft gelet op mijn voorkeursademhaling en de ademhaling die mij uiteindelijk de meeste zuurstof kan geven. Wat een verademing! Heerlijk om op deze manier te kunnen lopen zonder letterlijk naar adem te happen!
Onze volgende run staat gepland voor as donderdag, dan zit ik inmiddels op dag 4 van het sportvasten programma. Dag 4 is de 1e dag van fase 2 waarbij ik een paar dagen alleen specifieke sapjes drink en waarbij de metabole switch daadwerkelijk behaald wordt. Morgen en overmorgen zal ik met de handvatten van Iris zelf lopen.
Wil je me blijven volgen tijdens het sportvasten en Mindul Running? Houd deze pagina in de gaten, want hier post ik elke dag mijn bevindingen, vorderingen, frustraties en successen.
Sportieve groet,
Vanessa
=============================================================================
Sportvasten dag 2:
De tweede dag zit er alweer op… en nee, inderdaad, de dag is nog niet voorbij. Maar wat betreft mijn voedingspatroon ben ik al sinds het avondeten K L A A R ….. Mijn dag begon vandaag met 2 stuks fruit, wat heel goed te doen is. Daarna lekker een cliënt getraind in de sportschool en daarna hop naar huis om zelf even een half uurtje te lopen. Met de handvatten van Iris heb ik mijn ademhaling tijdens mijn run heel stabiel weten te houden. De ademhaling die ik mezelf heb aangeleerd heb ik vervangen door de ademhaling zoals Iris mij deze heeft geleerd. Een veel betere optie! In combinatie met een rustige run had ik geen last van ademnood of een druk op de borst. Top! Helaas merkte ik dat de pap in mijn benen begon te komen, wellicht ‘gevoed’ door het schaarsere voedingspatroon van deze dagen 
😉. Ik heb mezelf dan ook maar niet over m’n toeren geholpen, maar gewoon regelmatig even een stukje gewandeld. Alleen dat al vond ik best stoer van mezelf, haha! Al met al heb ik een half uur lekker buiten gelopen.
Na mijn run werd het tijd voor het bereiden van mijn lunch. Op zich had ik trek, maar ook weer geen super trek. Er stonden wat roergebakken groenten op het menu, gevolgd door een handvol cashewnoten. Die cashewnoten smaakten werkelijk hemels, haha! Na mijn lunch ben ik achter mijn laptop gekropen, er lag heel wat werk op mij te wachten. Met een paar grote glazen gember thee heb ik me prima vermaakt.
Tegen de tijd dat de middag vorderde begon ik aardig trek te krijgen, en dus ben ik op tijd begonnen met koken voor mezelf én separaat voor de rest van het gezin. Zo konden we op tijd aan tafel en was ik heeeeeel dankbaar dat ik weer wat mocht eten: bouillon met groenten.
Tijdens het sportvasten is het niet de bedoeling om tussendoortjes te nemen, iets wat ik in mijn dagelijks leven wél gewend ben om te doen. Mijn gebruikelijke tussendoortjes zijn veelal fruit of rauwe groente, noten of een gekookt ei. Mijn lichaam functioneert gewoonweg het beste met deze tussendoortjes, want zo houd ik mijn bloedsuikerspiegel lekker stabiel. Op deze tweede dag van het sportvasten begin ik mijn gebruikelijke tussendoortjes al aardig te missen. Ik merk dat mijn trek langzaamaan begint toe te nemen… oeioeioei…
Zo, en nu maar snel mijn bed in om me mentaal voor te bereiden op de derde sportvastendag met enkel en alleen vruchtensappen op het menu…
Tot morgen!
Sportieve groet,
Vanessa
=============================================================================
Sportvasten dag 3:
Elke dag sta ik op de weegschaal, om daarna mijn gewicht en nog wat andere gegevens te noteren in de mobiele app van het sportvasten. Zo houdt mijn virtuele coach bij of het allemaal een beetje naar behoren gaat. En dat ging het niet: mijn gewicht was nog maar een halve kilo gedaald, minder dan het gemiddelde. En dus adviseerde mijn virtuele coach mij contact op te nemen met mijn human coach, Remco Verkaik. En zo geschiedde… conclusie: het is mogelijk dat de flinke gewichtsdaling gewoon nog even op zich laat wachten. Uiteraard is zo’n gewichtsdaling tijdelijk, want na het sportvasten ga ik weer langzaamaan normaal eten en zal mijn lichaam een comfortabel gemiddelde zoeken. Samen met Remco besloten af te wachten wat er morgen op de weegschaal staat.
En zo begon dus mijn 3e dag sportvasten… daarna heb ik genoten van mijn ontbijt: 2 glazen verse jus d’orange. Dit drink ik vrijwel nooit omdat het suikerrijk is. Het voelde daarom voor mij wat onnatuurlijk, maar laten we eerlijk zijn…. het vrijwel niet eten terwijl er voeding all over the place is, voelt toch óók wat onnatuurlijk 😉. Samen met mijn supplementen ben ik dus al drinkend de dag begonnen. Dat ging allemaal prima en het was ook goed vol te houden. Mijn maag voelde verre van gevuld maar desondanks tevreden en heb ik er prima op geleefd tot mijn lunch: dit was een herhaling van mijn ontbijt. Die jus d’orange went héél snel kan ik je vertellen; alle suikers die erin zitten vergeet je per direct!
Vanwege een hectische ochtend en middag, met een zakelijke deadline in zicht, heb ik overdag niet kunnen rennen. Dat was wel super jammer, want het zonnetje lachte me tegemoet. Maar goed, duty called. Net als gisteren besloten het avondeten voor mijn gezin maar vroeg te bereiden. Voor mezelf hoefde ik niet zoveel moeite te doen: er stonden 3 glazen tomatensap op het menu. En dat vind ik absoluut N I E T lekker, blèh. Om 17.07 uur nam ik een slok van mijn eerste glas, en om 18.05 uur nam ik de laatste slok van het derde glas. Tomatensap is niet bepaald mijn favoriet 
🙁.
Daarna mijn loopschoenen aangetrokken om mijn dagelijkse run te voltooien. Om 19.30 uur heb ik samen met Hidde (echtgenoot) zo’n 25 minuten gelopen op mijn tempo. En hoe ging het dan met mijn ademhaling? Hmmmm…. ik raakte in de knoop omdat mijn begintempo te hoog lag. De druk op mijn borst en keel nam snel toe en het kostte me moeite om niet terug te schakelen naar mijn vertrouwde vorm van ademhalen. Uiteindelijk werd ik tegen het einde van mijn run gestraft voor mijn snelheid in het begin, en merkte ik dat ik met mijn mond adem begon te happen. Nee, niet ok dus. Het is niet zo makkelijk, dus ik ben blij dat ik morgen weer met Iris mag lopen 
🙂.
Mijn menu is leeg voor vandaag, mijn maag ook, maar mijn energie niet! De bijgevoegde supplementen spelen hierbij een hele grote rol: ze onderdrukken het hongergevoel, helpen bij de omzettingen, houden de weerstand op peil en beschermen het lichaam tegen spierafbraak. Dit laatste kan ik daadwerkelijk zien op mijn geavanceerde Omron weegschaal: mijn lichaamsvet % daalt en mijn spiermassa stijgt. Benieuwd wat mijn weegschaal me morgen gaat vertellen…..
Geniet van een mooie avond en tot morgen!
Sportieve groet,
Vanessa
=============================================================================
Sportvasten dag 4:
Vandaag ging fase 2 van start, de fase van het sapvasten, de fase waarin De Switch van koolhydraat- naar vetverbranding gemaakt moet worden. Deze fase duurt – net als fase 1 – drie dagen, behalve als de switch al op de 1e of 2e dag van het sapvasten gemaakt wordt. In dat geval mag dag 3 vervallen en kan je na 2 dagen sapvasten door naar de laatste fase, de opbouwfase. Maar goed, zover was ik nog niet, en dus begon ik met een feestelijk ontbijtje (zie foto). Exact ditzelfde ontbijt mocht ik herhalen voor de lunch alsook voor het avondeten. Karig dus…
Ondanks de minimale voeding heb ik lekker gewerkt vanmorgen. Na mijn lunch heb ik mijn loopschoenen aangetrokken en heb ik met Iris mijn dagelijkse run gedaan. En ondanks dat ik minimaal 20 en maximaal 30 minuten cardio mag doen, hebben wij heerlijk 50 minuten in het zonnetje in de polder op een rustig tempo gelopen. Driftig gelet op mijn ademhaling, want het duurde wel even voordat ik die relaxed onder controle had. Maar uiteindelijk gelukt, en vanaf dat moment in een heerlijke cadans gelopen. Omdat er best wat wind stond, heeft Iris tegen me aan gekletst en ik heb mijn mond gehouden. Zo spaarde ik mijn krachten (ik had natuurlijk al weinig energie in mijn lijf) én voorkwam ik dat ik teveel wind binnen zou krijgen want dat zou mijn ademhaling weer in de war sturen. Tjonge, dat was een heerlijke run in een prachtige omgeving. TOP!!!
Maar direct na de run moest ik op mijn fiets stappen om naar huis te gaan voor de volgende afspraak. Dat mini ritje op de fiets was niet bepaald makkelijk…. mijn hele lijf was er volledig klaar mee; alle energie had ik eruit getrokken. En zo heb ik mij de eerstvolgende uren ook gevoeld, en op een bepaald moment nog wel slechter. Want ik werd wat misselijk, kreeg een aceton geur in mijn mond, kreeg het griezelig koud en ik was vreselijk moe. Ik vermoedde eigenlijk direct dat hier sprake was van De Switch, oftewel dat mijn koolhydraten ‘op’ zijn en daarom de energie uit mijn vetvoorraad gehaald ging worden. Dit zou ik kunnen checken met behulp van de urinestrips bij het sportvasten pakket, maar volgens het boekje mag dit pas 3 uur na het sporten. En zo geschiedde…. na 3 uren de urinetest gedaan en ja hoor! Mijn lichaam heeft de switch van koolhydraatverbranding naar vetverbranding gemaakt. Gek genoeg voelt dat toch wel als een persoonlijke overwinning 🙂. YEAH! De uitslag betekent dus ook dat ik vastendag nummer 3 mag overslaan, ook fijn.
Inmiddels was het einde middag en ik had nog wel een aantal dingen te doen, allemaal gerelateerd aan mijn kinderen. Hmmm, dat was nog wel even een dingetje, want de reservemotor stond nu aan (vetverbranding) en niet de hoofdmotor (koolhydraatverbranding). Maar het mooie is, is dat het lichaam zich ongelooflijk snel aanpast en toch rustig verder hobbelt.
En natuurlijk goed om te weten dat ik vanmorgen weer een halve kilo lichter was, dus nu 1 kilo in totaal. De reden van de trage daling heb ik inmiddels ook achterhaald: gewoon een maandelijks vrouwending dus 😉.
Ik kijk terug op een succesvolle dag en een heerlijke run. Morgen nog een dag sapvasten en dan weer langzaam opbouwen met eten. Nu lekker slapen want daar ben ik echt waanzinnig aan toe…
Sportieve groet,
Vanessa
=============================================================================
Sportvasten dag 5:
Nog steeds in mijn sapvasten fase… 3 x per dag 100 ml vruchtensap en daarnaast nog de superjuice Metabolic Switch en supplementen. Hoewel mijn energie op een zeer laag pitje staat, kan ik nog wel functioneren. Is ook wel nodig met 3 kinderen. Maar mijn run – sorry Iris – heb ik vandaag overgeslagen. Enerzijds omdat ik het door drukte steeds voor me uit schoof, en anderzijds (en ik denk met name) doordat ik er gewoonweg de puf niet meer voor had. Zoooooveel energie had ik nou ook niet meer zeg maar. Morgen, wanneer ik in fase 3 kom en weer mag opbouwen met eten, dan zal ik weer mijn loopschoenen onderbinden.
Grappig is het om te constateren dat eten in alle vormen en soorten continu door mijn hoofd malen tijdens deze schaarse dagen. Terwijl ik als voedingscoach altijd gedisciplineerd met pure en onbewerkte voeding bezig ben, heb ik nu zin in ALLES wat ik voorgeschoteld zou krijgen. Als het er niet is, waardeer je het des te meer, haha! Gelukkig staan er 4 keurige opbouwdagen op de planning, dus losgaan kan ik voorlopig nog niet. Ik ben bang dat ik er nu alleen maar héél erg misselijk van zal worden.
Een wat kortere blog dan jullie van mij gewend zijn, maar morgen zal ik de schade inhalen, letterlijk en figuurlijk 😉. Geniet van een mooie avond en tot morgen!
Sportieve groet,
Vanessa
=============================================================================
Sportvasten dag 6:
Fase 3 was vandaag aangebroken, oftewel ik mocht weer opbouwen met eten. Ik begon de dag volgens voorschriften met 2 stuks fruit. Omdat er bij ons thuis altijd wel bananen in huis zijn, nam ik in ieder geval een banaan. Daarnaast heb ik een handvol blauwe druiven genomen. Ik heb er van genoten! Mijn energielevel was namelijk inmiddels niet meer heel erg hoog, hoewel nog steeds heel goed te doen. Zo slecht als ten tijde van de switch op sapvastendag 1 heb ik het absoluut niet meer gehad 
😊. Na een rustige ochtend zonder al te veel inspanningen kon ik mijn lunch bereiden: gemengde sla met tomaat, olijven en olijfolie. Zoals je ziet, niet alleen een heerlijke maaltijd maar ook een móóie maaltijd! Daarna meteen mijn hardloopschoenen aangetrokken; het leek me wel handig om na inname energie ook meteen die energie maar in te zetten voor mijn dagelijkse run. En hoewel het helemaal niet zo mooi weer was, heb ik echt een super run gelopen. Heel relaxed, op een zeer laag tempo (dat dan weer wel, harder kon ik echt niet 
😂), en in een fijne cadans (Iris!! I did it!!). Wow, dat was een leuke 25 minuten, top!
‘S Middags had ik bardienst bij de hockeyclub, dus de hele middag op m’n benen gestaan. Hmmm, dat was dan weer wat minder. Want aan het einde van de middag had ik loden benen… en toen moesten er nog pannenkoeken worden gebakken voor de kinderen (beloofd = beloofd). Voor mezelf stond er 200 gram broccoli en 50 gram kipfilet op het menu. De kinderen vonden me erg zielig, maar écht, ik vond het totaal niet erg. Wat ik at was tenminste gezond 😉.
Terwijl mijn benen nog steeds loeizwaar aanvoelen, sta ik alweer opgedoft op hoge hakken. We hebben een feest van een zakelijke relatie van Hidde (echtgenoot) en dus heb ik geen tijd om met de benen gestrekt te gaan. Morgen weer een dag zullen we maar zeggen, én dan zit ik alweer op dag 7.
Voor iedereen een mooie avond en tot morgen! En o ja, voor als je het wilt weten: ik heb er 2 kilo af. Maar het was mij er niet om te doen om af te vallen. Mijn doel met het sportvasten is het zelf te ervaren hoe het voelt. Als sportvastencoach lijkt me dat wel handig 😉.
Tot morgen!
Sportieve groet,
Vanessa
=============================================================================
Sportvasten dag 7:
Terwijl ik normaal gesproken ’s morgens vroeg altijd fris en vrolijk mijn bed uit spring, heb ik er nu de grootste moeite mee… het natuurlijk mechanisme is vol in werking: het lichaam wil horizontaal oftewel het wil geen energie meer gebruiken. Maar hé, daar doen we dus niet aan. Hup eruit, op de weegschaal staan en zo snel mogelijk een ontbijtje maken. En wat een feest! Want ik mocht vanmorgen 200 ml magere kwark met een in stukjes gesneden hele appel erdoorheen eten. Yeah! Daarna achter mijn laptop gekropen, want ook al is het zondag, er moet toch gewerkt worden. Wat dat betreft merk ik des te meer dat je een sportvasten kuur beter niet in een drukke periode kan doen. Zo hadden wij gisterenavond een feest van een zakelijke relatie van Hidde, en terwijl er allemaal schitterende en heerlijke hapjes voorbij kwamen, stond ik daar met enkel een glas water. Alle hapjes liet ik aan me voorbij gaan. Ik heb het volgehouden, maar makkelijk was het zeker niet. De begeleiding van mijn cliënten gaat ook door, het trainen van mijn cliënten in de sportschool ook. En voor het schrijven van adviezen heb ik mijn volle aandacht nodig, wat in mijn huidige status niet vanzelf gaat. Een sportvasten kuur vergt tijd, aandacht, energie en discipline. De kuur kan je niet ‘even tussendoor doen’. Daarbij is het zeer verstandig rekening te houden met etentjes, feestjes en andere sociale verplichtingen waarbij de verleiding van eten groot is. Echt lollig is dat niet namelijk, maar met de juiste focus wel te hanteren.
Tussen de middag had ik vrijwel dezelfde lunch als gisteren, met het enige verschil dat ik nu 100 gram gemengde sla mocht gebruiken in plaats van slechts 50 gram. We gaan met grote stappen vooruit, haha! En net als gisteren heb ik daarna weer mijn loopschoenen aangetrokken en een rondje gemaakt. De jongste van bijna 5 jaar er gezellig op zijn fietsje naast. En weer ging ik niet hard, maar wel lekker! Ik merk dat ik beter kan hardlopen dan gewoon lopen, dan voel ik de zwaarte van mijn benen tenminste niet. Zeer tevreden kijk ik terug op weer een 25 minuten run, met ook nog eens een hele stabiele ademhaling.
Na weer wat gewerkt te hebben, ben ik heel kort naar een verjaardag geweest. En natuurlijk stonden ook daar genoeg hapjes en drankjes op tafel, en kon ik daar niet aan deelnemen. En terwijl mijn gedachten de afgelopen dagen veel naar eten gingen, werd dat merkbaar minder. Hiermee is het duidelijk dat de opbouwfase van 4 dagen, de fase waarin je weer langzaamaan meer gaat eten, enorm belangrijk is. Want door het stapje voor stapje steeds meer eten, neemt de behoefte aan eten ook af. Zo had ik nog maar enkele dagen geleden erg veel trek in zo ongeveer alles wat je me voor zou schotelen, en nu is die ‘gekte’ er niet meer. Met gezonde voeding wennen mijn maag en darmen weer aan inhoud, en dat gaat smoooooth 
.
Zojuist heb ik ongelooflijk genoten van 200 gram verse bladspinazie, die ik heb laten slinken door er kokend water over te gooien. Een foefje die ik altijd al heel graag toepas. Daarbovenop mocht ik er 2 gekookte eieren op leggen en dit geheel heb ik met vers gemalen zwarte peper en Himalaya zout bestrooid. Echt een superheerlijk diner dus 😉. En ik kan je vertellen: ik ben echt gevuld nu. Ik heb totaal geen trek én ik heb het weer warm, iets wat er bij tijd en wijlen behoorlijk aan ontbreekt de laatste dagen. Geen vreemd bijverschijnsel als de energievoorraad op sterven na dood is!
Geniet van een mooie avond allemaal en graag tot morgen!
Sportieve groet,
Vanessa
=============================================================================
Sportvasten dag 8:
Het einde van de kuur nadert, en dat merk ik. Mijn spierkracht neemt weer toe, mijn conditie verbetert en mijn vermoeidheid is nagenoeg weg. De hoeveelheid eten neemt met de dag toe en dat zorgt natuurlijk in eerste instantie voor al deze verbeteringen. En verder daalt mijn gewicht nog steeds; niet met rasse schreden maar met onsjes. En dat terwijl mijn maaltijden weer groter worden. Zo mocht ik vanmorgen beginnen met 200 gram magere kwark met daarin een gesneden appel en kiwi. Het was eigenlijk gewoon een ‘huge mountain’ 
😱 in mijn schaaltje, zoals je kan zien op de foto, maar óverheerlijk en een goede start van de dag. Vervolgens zo goed en zo kwaad als het ging een ochtend geprobeerd te werken, maar mijn kleine mannetje die gisteren zo dapper met mijn run is meegefietst, was nu toch echt ziek. Mijn lunch bestond vandaag uit wederom een gemengde sla, tomaat en olijven, maar nu als extra wat tonijn (uit blik) eroverheen. Een goede dot vers gemalen zwarte peper en Himalaya zout en ik kon lekker smullen. Eigenlijk een salade die ik gewoonlijk ook zou kunnen eten. Helemaal goedgekeurd dus 
👍🏼.
Daarna de sportschool in met een cliënt terwijl ik thuis afgelost werd door Hidde in verband met onze zieke. Normaal gesproken doe ik zelf ook altijd mee met de trainingen die ik geef, maar dat past niet in het sportvasten schema. Immers, ik zou teveel energie van mezelf vergen als ik het wél zou doen. Maar het kost me de grootste moeite om niet mee te doen 
😳. Gelukkig mag ik over een paar dagen weer. Ik ben dan ook benieuwd of ik verbetering bij mezelf merk. Mijn middag bestond verder voornamelijk uit huishoudelijke en gezinszaken, dus die vloog voorbij. Maar tegen 17.00 uur begon ik toch wel aardig trek te krijgen. Die 200 gram bladspinazie met 2 gekookte eieren riepen gewoon om door mij gegeten te worden. En zo geschiedde… lekker vroeg gegeten dus. En nog geen uur later heb ik mijn loopschoenen aangetrokken en ben ik weer mijn rondje gaan doen. En ja hoor, gewoon hetzelfde rondje snéller lopen, terwijl ik nou niet bepaald het gevoel had dat ik daadwerkelijk harder liep. Integendeel zelfs, want er stond een aardige wind tegen! Mijn ademhaling ging als een zonnetje; geen moment naar lucht gehapt. Een lekker rondje dus, in ook nog eens een heerlijke cadans.
En nu nog maar één dag sportvasten voor de boeg… want ja, doordat ik al op de eerste sapvastendag De Switch bereikte (van koolhydraat- naar vetverbranding), hoefde ik maar 2 dagen in plaats van 3 dagen te sapvasten. En dus kon ik een dag eerder beginnen aan de 4 dagen durende laatste fase, de opbouwfase. Morgen heb ik daar dan de laatste dag van.
Geniet van een heerlijke eerste lente-avond, ook al is deze winderig, nat en fris. En natuurlijk graag tot morgen!
Sportieve groet,
Vanessa
=============================================================================
Sportvasten dag 9:
Vanmorgen startte ik dan toch écht met de laatste dag van het sportvasten. Net als gisteren, mocht ik ook vandaag beginnen met de ‘huge mountain’ oftewel 200 ml magere kwark, gevuld met een appel en een kiwi. Niet verkeerd dus, én lekker vullend. Daarna naar de sportschool om een cliënt te trainen. Stiekem toch maar een beetje meegetraind; ik ben er nu eenmaal heel slecht in om er naast te staan en te gaan kijken. Als ik meetrain kan ik ook kijken of alles goed gaat, toch? En het is vele malen gezelliger 😉. Daarna hop naar huis, want de middelste – die studiedag had – paste op de jongste, die nog steeds ziek is. En ik was inmiddels al gebeld dat het niet heel lekker ging met de kleine man, dus of ik snel naar huis wilde komen. Eenmaal thuis kreeg ik enorme trek in eten, maar dat was niet zo gek na de (best nog minimale) krachtinspanning tijdens de training van daarvoor. Spieren willen dan gewoonweg gevoed worden. Maar ik hield me keurig in en ben achter mijn laptop gekropen om te werken. Tegen de tijd dat ik ein-de-lijk mijn lunch mocht bereiden, kroop de kleine zieke man bij mij op schoot om vervolgens een uur lang in slaap te vallen. Tja, daar kan een moederhart niet tegenop, dus even lekker laten slapen. En toen werd het echt tijd voor mijn (verlate) lunch: een herhaling van de dag daarvoor dus gemengde sla, tomaten en olijven. Achteraf gezien was ik helemaal vergeten dat er nog tonijn bij mocht…. het was er best lekker op geweest maar ik heb het uiteindelijk niet gemist. Daarna mocht ik nog 50 gram pistachenoten. Ik heb inmiddels tijdens het sportvasten zoveel pistachenoten gegeten dat ik ze hierna voorlopig niet meer wil zien of horen.
En tjonge wat was het een mooie zonnige lentedag! Ik wilde graag even mijn run doen in het zonnetje, maar het ging gewoonweg niet met de kleine zieke en al het andere wat hier in- en uitloopt. Dus gewerkt, boodschappen gedaan en gekookt, en uiteraard weer vlot aan het avondeten. Deze keer heb ik het avondeten van de kinderen aangepast aan hetgeen er bij mij op het menu stond: rijst, broccoli en kipfilet. Een combinatie waar ik gewoonlijk zelf veel mee speel en waar je heel veel lekkere gerechten mee kan bereiden. Zelf hield ik het karig met deze drie producten, maar voor de rest heb ik er natuurlijk allemaal gezonde lekkere dingen aan toegevoegd (o.a. knoflook, rode ui, kerrie en kurkuma, paprika, een gedroogd rood pepertje).
Nadat ik ’s avonds de jongste naar bed heb gebracht, heb ik mijn laatste run van het sportvasten voltooid. En zoals ik gisteren al aangaf: ik ga steeds sneller. Je moet weten dat ik juist probeer rustig te lopen omdat ik anders slechter adem kan halen, maar blijkbaar is mijn conditie in combinatie met mijn (geringe) gewichtsverlies toch reden dat ik vooruit ga. Het was dus weer een heerlijke run in de frisse donkere buitenlucht 🙂.
Even wat achtergrondinformatie over het sportvasten: er zijn verschillende motivaties mogelijk om een sportvastenkuur te volgen:
Afvallen –> gewichtsverlies bij vrouwen is tussen de 2 en 4 kilo door het sportvasten, bij mannen tussen de 4 en 6 kilo; daarbij vallen velen ook nog af ná de kuur
Sportpresaties –> er wordt bij sporters een verbeterde conditie gemeten (met name duurvermogen) en een sneller herstel
Vitaliteitsresultaten –> mensen voelen zich fitter en energieker en soms worden zelfs lichamelijke klachten minder
Míjn doel met het sportvasten was voornamelijk om zelf aan den lijve te ondervinden hoe het is om zo’n kuur te volgen. Als sportvastencoach moet ik immers weten wat ik uitdraag. Daarnaast was ik, als beoefenaar van fitness en krachttraining, stiekem ook wel erg benieuwd of mijn sportprestaties zouden kunnen verbeteren. Ik zal in de loop van komende weken ervaren of dat gelukt is.
Het volgen van de sportvastenkuur heeft mij er ook toe aangezet om weer fanatiek te gaan hardlopen, iets waar ik niet zo veel lol aan beleefde vanwege mijn ademhaling. Daarom haalde ik er nu Iris Hoetmer van Mindful Running bij. De combinatie van sportvasten met Mindful Running heeft er bij mij voor gezorgd dat ik nu echt met veel plezier loop, rustig in een heerlijke cadans, een rustige ademhaling heb en nu al met verbetering van prestaties. Ik kijk dus al met al heel tevreden terug op een zware 10 (bij mij 9) dagen. Ik zou het zo weer doen! Zeker nu ik weet wat me zoal te wachten staat.
Bedankt voor het volgen van mijn blog! Ik hoop dat je er van genoten hebt en dat ik je misschien wel heb weten te motiveren tot beweging, training, gezonder leven en aandacht voor jezelf! Geniet van een mooie avond en wellicht tot ziens!
Sportieve groet,
Vanessa